Mothers love is eternal / Daddy loves you no matter what
diptihalna formacija promenljivih dimenzija, pamuk, svila, led lampice, ručno šivenje 2019. Predstavljene su figure porodičnih zaštitnika, pri čemu je svaki karakter građen i izveden zasebno. Izloženi u istom prostoru radovi komuniciraju svetlom i distancom na koji se nalaze. Figura oca, graditelja, izostaje, i jedino što je opisuje su prazna stolica i treperave, jeftine kineske lampice. Figura majke je dominanta linearna forma zmije od svile koja je u stavu napada, okrenuta ka posmatračima, dok iza sebe štiti gnezdo sa jajima. Rad predstavlja odsustvo podrazumevane sigurnosti i podrške, paralelno sa mogućim scenarijima zaštite. U oba slučaja, zaštita u ovom radu podrazumeva i potencijalnu žrtvu. Postavlja se pitanje da li se o mladim ugroženima ne brine zato što zaista nema ko to da radi ili zbog mogućnosti da nešto lično (život zmije) mora biti žrtvovano. /// Family patron figures are presented, with each character built and executed separately. Exposed in the same space, the works communicate the light and distance they are located. The figure of the father, the builder, is missing, and the only thing describing her are empty chairs and flickering, cheap Chinese lamps. The mother figure is the dominant linear form of the silk snake, which is in the attitude of attack, facing observers, while behind it protects the nest with eggs. The work represents the absence of default security and support, in parallel with possible security scenarios. In both cases, protection in this paper also implies a potential victim. The question is whether young people at risk are not cared for because there really is no one to do it or because of the possibility that something personal (the snake's life) must be sacrificed.

Prvorođenče / Firstborn
interaktivna instalacija, frotir, kombinovani materijali, promenljive dimenzije, ručno šivenje, crteži ekserom u betonu 2018. Rad čine performativni objekati, igračake za decu. Ručno šivene ribe od starih peškira predstavljaju grupe okeanskih stanovnika dostupnih za igru i intervencije. Druga grupa su crteži u betonu (institucionalnim zidovima prostora) nastali ubadanjem i vađenjem eksera. Simbolički rad predstavlja neutralni odnos državnih institucija prema mladima, putem usmerenih pravila ponašanja i strogih didaktičkih organizacija još u najranijim danima. Šablonsko obrazovanje i nemogućnost da se neguju razlike su dodatni razlog zašto je rad uniformisan belom bojom, dalje najlakše podobnom za intervencije publike. Rad je formiran kao open-play koncept za decu u kome najmlađi među nama mogu da uspostave sopstvene odnose i pravila igre, koristeći se taktilnim, zvučnim i mehaničkim postupcima razgranavanja rada. /// The work consists of performative objects, toys for children. Hand-sewn fish from old towels represent groups of ocean dwellers available for play and intervention. The second group are drawings in concrete (institutional walls of space) created by the insertion and removal of nails. Symbolic work represents the neutral attitude of state institutions towards young people, through directional rules of conduct and strict didactic organizations from the earliest days. Patterned education and the inability to nurture differences are another reason why work is uniformed in white, by far the most readily eligible for audience interventions. The work was formed as an open-play concept for children in which the youngest among us can establish their own relationships and rules of play, using tactile, sonic and mechanical branching techniques.

Lightning strikes at the open sea / Child of God
video ambijent, trajanje neograničeno, 2018-2019. Rad sukobljava zvučne i didaskalijske formate narativa. Video projekcija predstavlja elemente spiranja strukovne istorije sa ruku umetnika. Prati ga zvuk brodova koji nelegalno prevoze radnike za Aljasku, ljude bez dokumenata koji nakon čestih brodoloma ostaju neidentifikovani. Ekranski format prikazuje nervno rastrojstvo čoveka koji ne stiže da ispuni očekivanja porodice, društva, partnera, pa i sopstvena, i time sebe smatra manje vrednim od ostalih. Predstavljeni su javni i privatni sukobi sa državom, pravima, ličnim i globalnim, preipituje se pravo na život i mir u vremenu kada se termini poput duhovnosti određuju zakonima i institucijama. Nemogućnosti u kojima živimo ili odrastamo reflektuju se na naš odnos prema društvu, i vrlo često nas vode u izolaciju. Bilo da su privatne ili koletivne, ove opšte prihvaćene metode ponašanja prouzrokuju prazne tačke društva koje nije u stanju da konstruiše sopstveni napredak.