“Krhki”
Snovi, misli, senzibilitet, realnost, likovnost...sve zajedno u delu mlade umetnice Đerđi Ačaji moglo bi da počne u nazivu njene prve samostalne izložbe: „Slikarski dnevnik nestajanja“. Baš u tom momentu njena umetnost počela je da se razvija ka dnevniku nastajanja, jer u svojim radovima ona stvara nove likove koji nastaju kroz oblikovanje figuralnih formi ispunjenih osećanjima i zarobljenih u njih, izdvojenih i izdignutih iznad stvarnosti, nadrealne osobene forme u kojima pulsira život u malom. U tim skamenjenim bićima prepoznaje se introvertnost, odnosno koncentracija umetničkog senzibiliteta zatvorena u formi bića koji obitava u indifirentnom odnosu prema spoljašnjim projekcijama stvarnosti. Sa prizvukom nostalgije prema vremenu koje prethodi, odnosno prema ljudima kao nosiocima prethodnih iskustava, znanja, veština, vrlina... Đerđina umetnost teži kontinuitetu, povezivanju smisla postojanja u sadašnjosti u odnosu na prošlost.

“Kameni spavači”
Likovno deformisane figuralne forme kao da hoće da zatvore unutrašnju čistinu, braneći osećanje krhkosti, reagujući na otuđenost i težeći snazi individue. U ovom procesu možemo pratiti i trenutak nenametljive angažovanosti u pozivanju na svest o krizi identiteta, poremećaju sistema vrednosti, odnosno marginalizovanju pravih vrednosti i njihovom trajanju. Da li se u ljušturama likovnih formi pojavljuje asocijacija na Kvazimoda, literarnog nosioca socijalne kritike vremena, društvenih okolnosti i predrasuda, odbačenog zbog svojih fizičkih deformacija? Nadovezujući se na zaokupljenost unutrašnjim bićem nameće se logično pitanje, kako preneti sva ta pitanja i osećanja u vizuelnu formu? Đerđi Ačaji to radi voluminoznim oblicima, naginjući ka geometrizaciji, u pojedinim trenucima dramatičnim odnosom svetlosti i senke, prisustva nenametljive kolorističke palete, sa krajnjim ishodom uvek izbalansirane celovite kompozicije. Specifičnost uravnoteženog poteza, obrada svakog izdvojenog dela i spajanje u celinu, dvodimenzionalnost formi, karakteriše njen način likovnog izražavanja, poetiku. U podsvesnoj težnji napuštanja materijalnog sveta zarad povratka u duhovnost na novijim radovima primećuje se pojačan intenzitet definisanja i izražajnosti figuralnih formi ispunjenih emocijom izdvojenom od jave, odnosno skamenjenog sna.

San
Art forms that formed the disorder as they want to close the internal clearing, sustaining a sense of fragility, in response to alienation and seeking effective individuals. In this process we can hint unobtrusive engagement in raising awareness of crisis of identity, value system, disturbances or neglection of real values and their duration. Question is: are the hard-shelled invertebrates look similar as Quasimodo –literary symbol of social criticism, social circumstance and prejudices, rejected because of his physical deformity. Building on the preoccupation with the inner being is the logical question, how to transcend all these issues and feelings in a Visual form? Within unconscious mind she is leaving the material world for the aim of returning into spirituality in her more recent works, noticing the increased intensity of the defining and art of figurative forms filled with emotion which distinct awareness from “rocky” sleep.