Utočište filozofa

Poslednje utočište filozofa sekularnog doba je situaciona apercepcija, i to u svom dvostrukom vidu: kao opažanje sopstvenog vizuelnog opažanja i opažanje sopstvenog govornog delanja u nekoj konkretnoj situaciji. U traganju za nepobitnim činjenicama egzistencije, koje odolevaju svakom skeptičnom argumentu, i time pružaju siguran osnov za gradnju iskustva i mišljenja, filozof sebe sagledava kao subjekat opažanja ili kao subjekat govora, te u tom samoopažanju nalazi izvesnost, a u izvesnosti utočište. Parafrazirajući Lakanove stavove iz njegovog prvog seminara, možemo reći da se pri tome filozofu uvek potkrade i neki relacioni prizor, koji se pojavljuje u jednom od dvaogledala samoreflekcije. Kao subjekat pogleda, on sebe sagledava naspram idealnog ja (frojdovsko Idealich), slike koje želja postulira u domenu imaginacije, dok kao subjekat govora one sebe sagledava naspram normative ego ideala (frojdovski Ichideal), koji zakonitosti jezika postavljaju u domenu simboličkog. Realno ja, uhvaćeno između racionalnih prizora u ta dva ogledala, koje stoje naspramno jedan drugom, u potpunoj simetriji, uvek sebe vidi fragmentarno i necelovito, i sasvim neodgovarajuće toj slici. Utočište ne pruža utehu…

Ekskomunikacija 3

Ekskomunikacija 3 je neposredan komentar na film Stradanje Jovanke Orleanke. Ponavljajući ključne scene za njegov narativ, a to su scene isleđivanja i egzekucije njegove protagonistkinje, on je otvorio tematiku uloge individue u istoriji, načina na koji ona, u specifičnom istorijskom kontekstu, postaje žrtveni jarac za celu zajednicu, kao i pitanje društvene dinamike procesa uključivanja u neku datu zajednicu i isključivanja iz nje, i to u najdrastičnijoj formi. Isleđivanje je parafrazirano video radom koji se koristi istim filmskim jezikom kao i film na koga se odnosi, izdvajajući lica u krupnim planovima, bez uvodnog kadra u totalu, i bez naizmeničnog sleda kadrova iz suprotne perspektive, što u potpunosti topi prostor među njima, usmereavajući pažnju publike ka njihovim osećanjima i unutrašnjim stanjima, bez naznako toga ko su i šta su, niti kako su dospeli u dati okvir. Ta lica su često pomerana na ivicu kadra, sečena na različite načine, i prikazivana iz nekih čudnih uglova. Čak i table sa tekstom, koje referišu na originalni film, ne kažu ništa o tim karakterima u kontekstualnom smislu, to jest o kulturnim, političkim, ekonomskim i moralnim stanovištima koje oni zauzimaju. Egzekucija je parafrazirana video radom koji pokazuje spaljivanja Barbike na lomači, na klasičan način usmrćivanja onih koji su upletene u veštičarenje i jeres, kakav je vladao u doba dominacije religioznog kanona. Barbika je tu uzeta kao predstavnik idealizovane slike ženstvenosti, u analogiji spram slike Jovanke Orleanke u popularnoj kulturi, koja je izuzetno komodifikovana, još od vremena kada je Crkva prisvojila njenu životnu priču, a čak je i način snimanja scene egzekucije doista na neki način drejerovski.

Tajna leve ruke

Ambijentalna instalacija Tajna leve ruke nastala je kao plod dugogodišnjeg istorijskog istraživanja. Kao jednu od opcija istorijskog isčitavanja nudi ezoterijski misaoni tok (sa precizno definisanom simbolikom), čijeg prisustva smo svesni samo kroz njegovu destruktivnu formu, koja po autoru i jeste osnovno obeležje istorije.

Ovaj rad je jedna vrsta umetničke inicijacije koja u sebi sadrži tajnu koja je dostupna onima koji mogu da je transponuju u svome duhu, nezavisno od društvenih, fizičkih, političkih, kulturoloških i bilo kojih drugih određenosti.

Rad se sastoji od običnih potrošačkih kesa, koje su napunjene krvlju (koja polako curi iz njih).Kese su okačene po celoj prostoriji (galeriji) koju želimo da markiramo.

Jedna od mogućih konsekvenci rada je sukob između površinskog doživljaja sveže krv (potrosačka, esencijalna vrednost) i unutrašnjeg, hermetičnog, simboličnog doživljaja - arhetipsko i vezanog za različite kulture sa razlicitim, često nerazjašnjenim značenjima.

Rad se moze posmatrati istovremeno kao ambijentalna instalacija, izvođački performans i iz njega se mogu izvući digitalni printovi (fotografije).

O meni

Biografija:

 

Petrović Saša rođen 1976. godine u Lazarevcu. Diplomirao na FLU u Beogradu 2001. godine, u klasi profesora Dragana Jovanović. Odbranio master rad na smeru Teorija umetnosti i medija, Univerzitet Umetnosti u Beogradu 2007. godine.

 

Grupne izložbe:

 

• Učesnik projekta studenata FLU-a pod nazivom Cultural Territories, Galerie fur Zeitgenossische Kunst, Leipzig 2002.

 

Samostalne izložbe:

 

• Izložba crteža Ekskomunikacija, galerija Simonida, Lazarevac 2003.

• Izložba crteža Ekskomunikacija, knjižara-galerija Plato, Beograd 2003.

• Video-instalacija u prostoru Požarna oluja u Drezdenu, galerija Dom omladine Beograd, 2005.

• Višemedijska instalacija Ekskomunikacija, galerija Studentski Kulturni Centar, Beograd 2005.

• Višemedijska instalacija Ekskomunikacija, Moderna galerija, Lazarevac 2005.

• Ambijentalna instalacija Tajna leve ruke, Galerija Remont, Beograd 2006.

• Retrospektivna izložba Raskoraci, Moderna galerija, Lazarevac 2007.

• Višemedijska instalacija Ekskomunikacija, Moderna galerija, Pančevo 2007.

• Višemedijska instalacija Ekskomunikacija 3, Prodajna galerija Beograd, 2009.

• Visemedijski rad/objekat u prostoru, performans i fotografije Utočište Filozofa, Studentski Kulturni Centar, Beograd 2009.

 

Kontakt adresa: Branka Radičevića broj 38, 11550 Lazarevac

 

Kontakt telefon: 064 27 18 362

 

e- mail: zulja76@yahoo.com

 

Web site

http://